Bir yerde okumuştum. Aslında dün okumuştum. Ama eklemem gereken şeyler vardı biraz erteledim. (Burada yazının konusunu görüyorsunuz, gene aynı şeyi yapmışım. :) ) Özetle; bazı şeyler için zaman şimdidir öncesi erken sonrası geçtir, diyordu. Düşündüm de benim şimdileri hep ertelemem yüzünden hep geç kalmışım. Doğru zamanı buluyorum ama sonraya bırakıyorum. Nedenini inanın bilmiyorum. Sanırım öğrenmem gereken şey ertelediğim sonrada gizli.
Bu geç kalışlar beni hep çok zor durumlara düşürdü. Birde beni yani. Benim gibi birini. Keşke demeyi hiç sevmedim aslında hayatım boyunca. İnsana hangi özellikler verildiyse onları kullanmalı onlarla kendini iyi hissetmeli. Ama sanırım bazen yeterli gelmiyor ya da ben beceriksiz biriyim duygu eğitmeyi bilmiyorum.
Sanırım bir karar almam lazım daha doğrusu istikrarı korumam. Şimdilerimi çok istiyorum. Kimseyi şimdisine ulaşması için beklemek istemiyorum artık çünkü bu yüzden geç kalıyormuşum. Bir de neyi gördüm biliyor musunuz? İnsanlar sıkıştıkları için sizinle aynıymış gibi davranıyorlar. Akacak bir yer bulduklarında eğer vefalı biri değilse, ki bazen o da işe yaramıyor, hemen pırrrrr akmış gitmiş. Bir de artık değiş diye size kızar olmuş. Halbuki sen kendini daha da güçlendirmeye hazırdın. Bir anda yarı yolda kalmaya da hazır olman gerek. :)
Neyse bu da günlük gibi, biraz duyguları saçmak gibi, biraz dertleşmek gibi bir şey olsun.
Gecenin 01:52 sinden iyi geceler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder