2 Nisan 2012 Pazartesi

O Heyecan

Zamanın Kullandığı İnsan;

Zamanın o an kullandığı eşyalardan biri olan ben, zamanın istediği anda istediği yerde senin tarafından görüldüm. Sen dedin ki olabilir miyiz... Zamanın oynayacağı adi oyunu bilmeden zamanla olur diyerek zamana güvendin. Zaman kendi görevinin en olağan ama en kuvvetli gereği olarak ilerledi..ilerledi.. Sonra ne beni görmeye; ne de benden bir haber sana umut olacak bir şey bir kırıntı bulmaya başladın.. Sonra zamanın sana kendini unutturduğu anda, artık adımı anmayı unuttuğun zamanda belki, birden beni gördün. İşte zamanın yaptığı en zalim şey gerçekleşti. Şimdi sen ne yapacaksın? Ya beni zamanda bırakacaksın ya da zamanın sana başka oyunlar oynamasını bekleyeceksin.. Ama duyacağın o küçük mutluluk o tarifsiz panik, paniğin heyecanı sana yetecek mi? Sonra bir zaman oyunu daha..ve ben gene gideceğimm..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder