Bir insanı anlamak için sadece karakterine değil görünüşüne de dikkat etmemiz lazım ki bu sayede onu tam olarak anlayabilelim. Hiç tanımadığınız bir insanı düşünün, ilk defa görüyorsunuz. Kaşları düz, ağzı küçük. Size ilk hissettirdiği şey büyük ihtimalle ''soğuk'' biri olması. Çünkü '' - '' bu şekildeki kaşın suratında ilk bakışta ifade yoktur. '' _ '' Bu şekildeki küçük ağızda ilk bakışta ifade yoktur. Büyük dudaklı biri ya da kaşları düz olmayan biri size daha sıcak gelecektir. Çünkü suratında ifadeli olmasını sağlayan yardımcılar var ve sempatik algılanır. Elmacık kemikleri bir insanı daha sempatik gösterir. Bunlar gibi bir sürü şey (boy, kilo, surat yapısı, beni, eli, ayağı, gözü, TEN RENGİ, ...) insanın nasıl göründüğü kısmında çok büyük etkiye sahiptirler.
Bunları yazmamda ki sebep insanların ön yargılarının ''gerçeğin'' önüne çok büyük set çekmesi. Çok soğuk olduğunu düşündüğünüz bir insanın gülüşünü hiç gördünüz mü? Ya da çok iyi çok masum göründüğünü düşündüğünüz birinin gözlerine hiç dikkat ettiniz mi? Düşünün; onu hiç ağlarken gördünüz mü? Kötü sandığınız birinin bir hayvanı nasıl sevdiğini gördünüz mü? Vicdansız dediğiniz birinin nasıl yardım ettiğini gördünüz mü? Umursamaz, duyarsız olmadığını düşündüğünüz birinin sokaktaki bir çocuğun yanından nasıl o yokmuş gibi geçtiğine dikkat ettiniz mi? .... Söylemek istediğim her masum görünen insanın aslında kötü olduğu değil olabileceği. Yani masum görünüyorsa gerçekten masum da olabilir. Zıtlıklar insanın dikkatini hem daha çok çeker hem daha çok dikkat dağıtır.
Ben bunları yazdım diye ön yargılı değilim diyemem çünkü ben de ön yargılı biriyim ve biriydim.. Biriydim diyorum çünkü artık bazı şeylerin ön yargıyla değil benle ilgili olduğunu buldum ve artık vazgeçtim. Biriyim diyorum çünkü Allah'ın bir insana aklı, beyni, fikri her neyse boşuna vermediğini düşünüyorum ve o sana verilen şeyi doğru kullanmadığında -bana göre tabi ki veya genel olarak- nasıl kullanmazsın diye düşünüp ilk hareketlerinden dolayı ön yargılı yaklaşıyorum. Ve bu senden çok bana zarar veriyor. Kendimle mücadelem çok büyük değiştirmeye önce kendimden başlamalıymışım ve başlamalıyız.
.... Ayrıntılar bazen bütünden daha önemlidir, gerçektir ama bütünün önüne geçemeyecek kadar da zamansızdır.
